تجربه ای که از زلزله ی اخیر تهران منتج می شود، نشان می دهد که پناه مردم به پارک های تهران، نشانه ی عدم اطمینان به ساختمان های ساخته شده است. گویا پارک ها، از نظر عموم مردم امن ترین نقطه در تهران، پس از زلزله هستند. از آن رو پارک ها، بهترین مکان هم از نظر افکار عمومی و هم از نظر وسعت فضای ساخت، برای طراحی فضای امن در پسازلزله هستند.
در طرح پیش رو، سعی شده است از فرمی شبیه درخت سرو که نماد پایداری نیز هست ایده گرفته شود. احجام ریز در حاشیه خارجی فرم، که محل اتاق های مجهز به امکانات آسایشی هستند، تداعی کننده ی برگ های ریز درخت سرو هستند.
با توجه به وجود درختان همیشه سبز در پارک های شهری و شباهت ظاهری فرم طراحی شده به آنها، احساس امنیت بیشتری می تواند به مردم منتقل شود. همچنین ارتفاع زیاد بنا باعث دید به محلات و مناطق زلزله زده شده و ساکنین محلات می توانند از فرآیند بازسازی محل سکونت خود مطلع شوند. با توجه به اینکه تناسبات ارتفاعی حجم می تواند با توجه به وسعت پارک تغییر کند، قابلیت اجرا در تمام محلات را دارد.
در طراحی سازه ی این بنا، از هسته ای مرکزی با بتن مسلح یا فلز بهره گرفته شده بطوریکه مانند فرم دونات، حلقه ای سازه ای را تشکیل می دهد. در میان این حلقه، امکان ارتباطات عمودی بین طبقات توسط چندین آسانسور پیش بینی شده است. کلیه ی طبقات این بیضی فضایی از دونات سازه ای طره می شوند. تعداد این تیرهای طره ای، هشت عدد بوده و تیرهای فرعی، فرمی مانند خانه ی عنکبوت را تداعی می کنند.
