بسیاری ازطراحی ویلا در سبک های مختلف ویلای نمادین در سراسر کشور وجود دارد. شما احتمالاً ویکتوریایی‌های تاریخی و جذاب، ویلاهای ساحلی کیپ کاد، مستعمرات سنتی، و ساختمان‌های مدرن‌تر صنایع دستی و معاصر را می‌شناسید و دیده‌اید، اما بسیاری از سبک‌های معماری محبوب‌تر خانه‌ای وجود دارند که شاید قبلاً ندیده باشید یا به آن فکر نکرده باشید. خواه در حال ساختن ویلا باشید و به دنبال الهام گرفتن باشید یا فقط از شیرینی های املاک و مستغلات لذت ببرید، ما چندین مدل محبوب را گردآوری کرده ایم، همچنین آنچه که آنها را بسیار خاص می کند.
ویلاویلایی کیپ کد
کیپ کاد یک سبک معماری رایج ویلادر جوامع حومه شهر است. این خانه‌های یک طبقه و نیم شامل خوابگاه‌ها و پنجره‌های متقارن با دری مرکزی هستند. ویژگی های رایج شنل ها شامل سایدینگ زونا، کرکره، دکوراسیون بیرونی ساده و گاهی اوقات، یک برآمدگی کوچک سقف است.
کیپ کدز در طول دهه 1950 به طور فزاینده ای در ایالات متحده محبوب شد. این سبک در ابتدا توسط مهاجران انگلیسی در اواخر قرن هفدهم معرفی شد و نام آن از سواحل ماساچوست گرفته شده است. طرح اصلی از خانه‌های ویلایی نیمه‌چوبی انگلیسی قرن‌ها قبل الهام گرفته شده بود، اما قاب آن برای سازگاری با آب و هوای نیوانگلند تغییر یافت.
ویکتوریایی
معماری ویکتوریایی به جای یک سبک خاص به عصر طراحی اشاره دارد. خانه‌های ویلایی به‌سبک ویکتوریایی دارای سقف شیب‌دار، شیروانی‌های پرآذین، برجک‌ها، نرده‌های آهنی رنگ‌شده، برج‌های هشت ضلعی یا گرد برای کشیدن چشم‌ها به سمت بالا، و ارسی‌های کشویی و پنجره‌های حاشیه‌ای هستند که اغلب شیشه‌های رنگی بودند.
ویلاهای ویکتوریایی از اوایل دهه 1800 تا اوایل دهه 1900 در زمان سلطنت ملکه ویکتوریا ساخته شدند. این دوران به طور کلی با افزایش طبقه متوسط و افزایش ثروت و در نتیجه ویلاهای بزرگ و استادانه همراه است. امروز این ویلاها را خواهید دید که در سراسر جوامع در ایالات متحده نقطه چین هستند.
استعماری
ویلاهای به سبک استعماری به قرن هفدهم باز می گردند و در انواع مختلفی وجود دارند. ویلاها معمولاً مستطیل شکل هستند و دارای تقارن و نوعی خوابگاه هستند. ویژگی های مشترک استعمارگران عبارتند از سقف شیروانی، مثلثی شکل با اضلاع شیب دار، شبکه های پنجره یا ملیون ها، دریچه ها، دودکش های دوتایی و نمای آجری.
هر سبک استعماری بسته به کشور مبدأ، تحت تأثیر مهاجران اولیه آمریکایی قرار گرفت. معمولاً نمونه‌هایی از خانه‌های استعماری بریتانیایی یا گرجی را می‌بینید زیرا بیشتر ایالات متحده در اوایل تحت سلطه بریتانیا بود. همچنین ممکن است این سبک ها را بیابید: استعمار فدرال، استعمار هلندی، استعمار فرانسوی و استعمار اسپانیایی. آنها در ساحل شرقی محبوب هستند اما در سراسر کشور رایج هستند
صنعتگر آمریکایی
ویلابه سبک پیشه وران آمریکایی در اوایل قرن بیستم در جریان جنبش هنر و صنایع دستی به وجود آمد. ایوان های جلو، پیش امدگی های عریض، تیرهای نما و پلان کف باز در این سبک ویلاها رایج است.
این ویلاها بر روی مصالح و نقوش الهام گرفته از طبیعت، به ویژه در فضای داخلی تمرکز می کنند. معمولاً کارهای چوبی با رنگ طبیعی، شیشه های رنگی هندسی و چندین توکار را خواهید یافت. پالت رنگ ویلابه سبک Craftsman خاکی به نظر می رسد و احساس می کند و شامل سبز جنگلی، نارنجی زنگ زده و قهوه ای طبیعی است.
خانه‌های صنعتگران عمدتاً بین سال‌های 1900 و 1929 در ایالات متحده پدیدار شدند. این سبک واکنشی منفی علیه رونق معماری ویکتوریایی بود که به تولید انبوه و انقلاب صنعتی دامن زد. بر زیبایی مواد طبیعی تمرکز داشت. برخی از تغییرات رایج سبک Craftsman عبارتند از Mission، Bungalow، و Stickley. ویلاهای صنعتگران در سراسر کشور یافت می شود.
دشت
ویلاهای به سبک دشتی از رابطه آنها با طبیعت الهام گرفته شده است. آنها دارای جزئیات دست ساز مانند کارهای چوبی ساده، شیشه های رنگی، و مبلمان داخلی هستند.
این نوع ویلا که در اینجا نشان داده شده است، سبک پریری است که برای اولین بار توسط یک معمار مبتکر قرن، فرانک لوید رایت ساخته شد. این سبک به شدت تحت تأثیر جنبش هنرها و صنایع دستی قرار گرفت، اما از ویلاهای سبک صنعتگران متمایز است. تنها تعداد انگشت شماری ویلااصلی وجود دارد که بسیاری از آنها هنوز در شیکاگو، به ویژه در حومه اوک پارک، پابرجا هستند.
معماری به سبک دشتی فراتر از غرب میانه شکوفا نشد. فرانک لوید رایت قصد داشت این معماری از خطوط افقی منطقه تقلید کند، اما این طرح‌ها برای توده‌های سراسر کشور جذاب نبود و به سرعت در حدود سال 1915 محو شدند.
مزرعه
خانه‌های مزرعه‌داری، خانه‌های ویلایی یک طبقه یا دو طبقه هستند که در نیمه اول قرن بیستم در سراسر ایالات متحده ظاهر شدند. آنها دارای پلان های باز، پنجره های بزرگ به سمت جلوی خانه، مستطیل یا “L” شکل، دارای یک خط سقف کم شیب هستند، و اغلب دارای فضای عرشه یا پاسیو در حیاط خلوت هستند.
در دهه 1930، مزارع از استعمارگران اسپانیایی در جنوب غربی الهام گرفته شدند. نمونه‌های بعدی خانه‌های مزرعه‌ای گاهی اوقات می‌توانند با خانه‌های مدرن اواسط قرن اشتباه گرفته شوند، زیرا برخی از ویژگی‌ها، مانند ظاهر ساده‌شان، مشترک هستند.
تودور
خانه‌های سبک تودور به لطف جزئیات چوبی آنها در برابر گچبری رنگ روشن به راحتی قابل تشخیص هستند. آنها همچنین تمایل به تزئین جزئیات آجری دارند.
سبک تودور از ویلاهای تاریخی انگلستان آمده است. این سبک ویلادر اوایل قرن بیستم در جوامع ثروتمند حومه ای در سراسر ایالات متحده رایج شد. بسیاری از ویلاهای تودور را می توان در آب و هوای شمالی یافت زیرا معماری جامد برای هوای سرد ایده آل است.
مدیترانه ای
خانه‌های ویلایی به سبک مدیترانه‌ای اغلب دارای رنگ‌های گرم، نمای بیرونی گچبری و جزئیات تزئینی زیبا هستند که در کاشی‌ها و کارهای چوبی گنجانده شده‌اند. ویلاها به گونه ای باز و مطبوع با سنگ، تیرهای چوبی و سایر جزئیات طبیعی ساخته شده اند.
در اوایل دهه 1900 در مناطق گرمتر ایالات متحده رایج شد. معماری به سبک توسکانی با سبک مدیترانه ای متفاوت است اگرچه به نظر شبیه هستند. سبک های توسکانی به طور خاص از ایتالیا می آیند و سبک های مدیترانه ای از مناطق اسپانیایی، یونانی و مراکشی سرچشمه می گیرند.
مدرن
طراحی ویلا مدرن از جنبش مدرنیسم الهام گرفته شده است که در دهه 1930 ظهور کرد، با تأکید بر طراحی تمیز، تیز، کاربردی، مواد مدرن مانند بتن، فولاد و شیشه، تزئینات حداقلی، پالت های خنثی و پلان های باز. این ویلاها در سراسر کشور با بسیاری از آنها در ساحل غربی یافت می شوند.
به راحتی می توان ویلاهای مدرن را با ویلاهای امروزی اشتباه گرفت، اما بهترین راه برای تشخیص تفاوت این است که به زمان ساخت ویلانگاه کنید. خانه‌های سبک مدرن معمولاً بین دهه‌های 1930 و 1970 در ایالات متحده ساخته می‌شوند، که مدرن‌های اواسط قرن زیرمجموعه‌ای از این سبک هستند. در مقابل، ویلاهای معاصر تا دهه ها بعد ساخته نشدند.
معاصر
معماری معاصر اساساً به سبک های ساختمانی اشاره دارد که در حال حاضر مد روز هستند. آنها بسیار متفاوت هستند، اما این ویلاها به طور کلی فضای داخلی و خارجی را به هم متصل می کنند تا حس جریان و نور طبیعی را منتقل کنند. طراحی این ویلاها بر پایداری و بهره وری انرژی نیز تاکید دارد.
در حالی که سبک به طور معمول تمیز و مینیمال است، لبه ها همچنان می توانند نرم و گرد باشند. خانه‌های به سبک معاصر در سراسر کشور یافت می‌شوند، به‌ویژه در ساختمان‌های جدید (اگرچه یک ساختمان جدید همیشه به سبک معاصر نیست).
ویلامزرعه
خانه‌ای به سبک خانه‌های ویلایی کشاورزی، تفسیری مدرن از خانه‌های کشاورزی خانوادگی روستایی است که در زمین‌های زیادی واقع شده‌اند. آنها در سبک های مختلف طراحی، از جمله ویکتوریایی و استعماری عرضه شدند، اما متداول ترین ویلاهای مزرعه، یک ساختار مستطیلی ساده بود که اغلب با ایوانی بلند و بیرونی تخته چوبی همراه بود. ایوان های سرپوشیده و تیرهای نما نیز در این سبک ویلارایج است.
ویلاهای مزرعه ای قدیمی در سراسر ایالات متحده از سال های 1700 و 1800 ساخته شدند. خانه‌های مزرعه‌ای مدرن از آن ساختار ساده تقلید می‌کنند، اگرچه اندازه آنها افزایش یافته است.