در اواسط دهه 1700، ویرانه های شهرهای روم باستان هرکولانیوم و پمپئی کشف شد و هنرمندان را ترغیب کرد که چشمان خود را به دنیای باستان معطوف کنند. آرمان‌های زیبایی‌شناختی یونان و روم کلاسیک را می‌توان در مجسمه‌سازی، نقاشی و هنرهای تزئینی آن دوران یافت، اما مهم‌ترین تأثیر این اکتشافات را می‌توان در معماری یافت.
معماران قرن هجدهم نه تنها به دلایل زیبایی شناختی، بلکه به دلایل سیاسی نیز به سمت آرمان های معماری کلاسیک کشیده شدند. پس از اینکه ایالات متحده استقلال خود را از بریتانیا به دست آورد، بنیانگذاران آن قانون اساسی را بر اساس دولت های یونان و روم باستان بنا نهادند و سبک نئوکلاسیک را برای ساختمان های دولتی اتخاذ کردند تا نمادی از ریشه های کلاسیک دموکراسی باشد. این همان منطقی است که معماران اروپایی در پی انقلاب فرانسه از آن استفاده کردند و اینکه چرا ساختمان های نئوکلاسیک را می توان در سرتاسر پاریس یافت.
معماری نئوکلاسیک چیست؟
سازندگان و معماران یونان باستان مجموعه‌ای از قوانین را ایجاد کردند که به عنوان سه نظم شناخته می‌شوند تا نسبت و طراحی ساختمان‌ها را کنترل کنند. ساختمان هایی که به سبک نئوکلاسیک ساخته شده اند از این دستورات پیروی می کنند: دوریک، یونی و کورنت. واضح‌ترین راه برای تمایز بین این ردیف‌ها، سبک متمایز ستون‌های آنها است که از سه بخش مجزا تشکیل شده است: سرستون (بالا)، شفت (وسط) و پایه (پایین).
Doric اولین مورد از این دستورات بود که توسعه یافت. قوانین آن بیشتر برای نمای بیرونی سازه های بزرگ و ساختمان های عمومی اعمال می شود. ستون های دوریک به دلیل سادگی خود شناخته شده اند و ممکن است سرستون یا پایه نداشته باشند. اگر این کار را انجام دهند، هم سرستون و هم پایه یک تخته سنگ مربع ساده و بدون تزئین خواهد بود. شفت یک ستون دوریک در پایه آن عریض‌تر خواهد بود، با سطحی که یا صاف یا فلوت است.
نظم یونی از دوریک پیروی کرد و شکوفایی زینتی را به طرح اصلی اضافه کرد. سرستون یک ستون یونی به شکل طومار است، با یک شفت فلوت که می تواند مستقیم باشد یا در بالا و پایین باز شود. پایه یک ستون یونی شبیه به پشته ای از دیسک های گرد است. کورنتی پرآذین ترین نظم کلاسیک است و رومی ها به طور گسترده از آن استفاده می کردند. سرستون زنگی شکل ستون‌های کورنتی بسیار تزئینی است و دارای طومار کاری، برگ‌ها و کنده کاری‌های استادانه است. مانند ستون های یونی، پایه یک ستون کورینتی شبیه به پشته ای از دیسک های گرد است.
ساختمان‌های نئوکلاسیک به‌طور گسترده از ستون‌ها استفاده می‌کنند، با بخش بین بالای ستون‌ها و سقف که به عنوان گلدسته شناخته می‌شود و برای تکمیل انواع مختلف ستون‌ها طراحی شده‌اند. درها و پنجره‌ها در معماری نئوکلاسیک با تزیینات مثلثی که به نام پدینت شناخته می‌شود، تاج گذاری می‌شود. پنجره‌ها به طور مساوی در اطراف ساختمان قرار گرفته‌اند و بیشتر آنها دارای ارسی‌های دوتایی هستند و در کنار آن کرکره‌ها قرار دارند. ساختمان‌های نئوکلاسیک معمولاً پنجره‌های اصلی را با پنجره‌های تزئینی مانند طاق‌دار، پالادین و چرخ نورمن تحسین می‌کنند.
هدف از معماری نئوکلاسیک چه بود؟
همانطور که کاهان خاطرنشان می کند، «تا حدی، این پاسخی به معماری باروک بود، [که] شاید برخی احساس می کردند کمی بیش از حد بود، اما همچنین راهی برای بازگشت به ساختمان هایی بود که ذاتاً برای بدن و احساس خوشایند هستند. مثل چیز درست.» این واکنش‌های ذاتی و غیرارادی نسبت به ساختمان‌های نئوکلاسیک – و ساختمان‌های کلاسیک اصلی – کانون اصلی یونانیان و رومیان باستان بود.
با تأکید مشخص بر تقارن، تناسبات و نسبت ها، ساختمان ها به گونه ای طراحی شدند که به طور طبیعی احساسات مثبت را برانگیزند. «همه جزئیات [در معماری کلاسیک یا نئوکلاسیک] هدفی دارند و وقتی به آنها نگاه می‌کنید ذاتاً آنها را درک می‌کنید.» در بسیاری از کشورها، این سبک همچنین به عنوان بخشی از یک جنبش فرهنگی گسترده‌تر عمل می‌کرد که در آن رهبران سیاسی به‌دنبال حکومت کردن به‌گونه‌ای بودند که اخلاق جمهوری‌های یونان و روم باستان را تقلید کنند.
ویژگی های معماری نئوکلاسیک چیست؟
برای درک بهتر معماری نئوکلاسیک، عناصر زیر را که اغلب در ساختمان‌های سبک وجود دارند در نظر بگیرید:
ستون های پشت سرهم و ردیفی. اینها اغلب از راسته دوریک هستند، اگرچه از ستون‌های یونی و ستون‌های کورنتی نیز استفاده می‌شد
یک مقیاس بزرگ پلان های مستطیلی یا مربعی تزئینات کوچک رواق ها، فریزها و دیگر عناصر طراحی یونانی و رومی سقف های گنبدی، مسطح و شیروانی بسته بودند
انواع سبک معماری نئوکلاسیک چیست؟
با تفکیک بیشتر این سبک، سه زیرمجموعه اصلی معماری نئوکلاسیک وجود دارد: پالادیان، معبد، و بلوک کلاسیک.
ساختمان‌های پالادیایی از ویلاهای معمار ایتالیایی قرن شانزدهم رنسانس آندره آ پالادیو الهام گرفته شده‌اند که خود از ساختمان‌های یونان و روم باستان الهام گرفته است. در بریتانیا، معمار رابرت آدام به خاطر خانه های روستایی پالادیایی خود به شهرت رسید. در ایالات متحده، کاخ سفید و ساختمان کنگره ایالات متحده مشهورترین نمونه های پالادیایی از سبک نئوکلاسیک هستند.
ساختمان های به سبک معبد از معابد روم و یونان باستان الهام می گیرند. این ساختمان ها اغلب دارای یک ردیف ستون در نمای خود و سقف های شیروانی ساده هستند.
از سوی دیگر، ساختمان‌های بلوک کلاسیک از ستون‌های بیرونی نیز استفاده می‌کنند، اگرچه معمولاً سقف‌های مسطح دارند. این سازه های نئوکلاسیک نیز حول پلان مربع یا مستطیل شکل طراحی شده اند.
ساختمان های نئوکلاسیک قابل توجه در واشنگتن دی سی
کاخ سفید یک ساختمان نئوکلاسیک است. همچنین به عنوان معماری به سبک فدرال طبقه بندی می شود، که نام ساختمان هایی است که بین سال های 1780 و 1830 در جایی که در آن زمان ایالات متحده آمریکا تازه تأسیس شده بود، ساخته شد.
ساختمان کاپیتول ایالات متحده که در سال 1793 ساخت آن را آغاز کرد، یکی از بزرگترین نمونه های معماری نئوکلاسیک در ایالات متحده در نظر گرفته می شود، تحقق آرزوی توماس جفرسون مبنی بر شباهت به یک معبد رومی باستان.
ساختمان دیوان عالی ایالات متحده که در سال 1935 تکمیل شد، با الهام از معابد بزرگ روم باستان، با راه پله های وسیع و رواق ورودی به یادماندنی که از ستون های بلند کورنتی تشکیل شده است، ساخته شده است.
بنای یادبود لینکلن در واشنگتن دی سی که بین سال‌های 1914 تا 1922 توسط معمار هنری بیکن ساخته شد، از یونان باستان، زادگاه دموکراسی، الهام گرفته است تا از یک رئیس‌جمهور آمریکا که به خاطر تعهدش به اصول آن شناخته شده است، قدردانی کند. این بنا از پارتنون در آتن یونان الهام گرفته شده است که در سال 438 قبل از میلاد تکمیل شد. و هنوز هم یکی از بزرگترین آثار معماری جهان محسوب می شود.
ساختمان‌های دانشگاهی که برای اعطای دانش و استانداردهای اخلاقی بالاتر طراحی شده‌اند، اغلب نمایان می‌شوند و بار تحصیل را به دانش‌آموز یادآوری می‌کنند. بدون فکر دوم، وقتی از او می‌پرسیم که چه چیزی جنبش معماری نئوکلاسیک (پردیس دانشگاه یا غیره) را تجسم می‌دهد، تصاویری از پردیس دانشگاه ویرجینیا توماس جفرسون به ذهن متبادر می‌شود. این پردیس زیبا، ساده و یکی از اولین آثار عالی معماری آمریکایی، به‌طور قابل‌توجهی حفظ شده است
-برخی از ساختمان‌ها از زمانی که در اوایل دهه 1800 به پایان رسید، بدون تغییر باقی مانده‌اند. این پردیس که در فهرست میراث جهانی ثبت شده است، نه تنها دانشگاهیان، بلکه علاقه مندان به معماری را نیز به خود جذب می کند. معماری نئوکلاسیک الهام‌بخش را می‌توان در پردیس‌های کالج در سراسر ایالات متحده مشاهده کرد، و در اینجا ما چند موردی که به ذهن می‌رسد را به اشتراک می‌گذاریم.